Met een voor die tijd typerend mengsel van populisme en activisme werd in de jaren zeventig in vakpers, krant en raadszaal gedebatteerd over wereldhaven, sanering, wonen in de stad, herbergzaamheid en stadsbeeld. Steeds waren het de architecten die met hun ontwerpen een omslag in het denken over de stad bereikten. De stadsvernieuwing, stadsuitbreiding en binnenstadsplannen hebben enkele korrels zout opgeleverd en ook veel pap.

Na de herwaardering van de naoorlogse architectuur lijken de jaren zeventig het nieuwe onderzoeksgebied te worden van betrokken architectuurhistorici. Ontwerpers kijken er met een andere bril naar de architectuur van de gezelligheid. Vooral de grote mate van collectiviteit inspireert de huidige generatie. De vragen van toen, beschouwt zij ook als die van nu. Beheerders en eigenaren van het vastgoed uit die jaren kijken er weer op geheel eigen wijze naar.

Rotterdam worstelt in 2010 met deze gebouwde eksperimenten; op de mooiste plekken van de stad staan antistedelijke klompen baksteen. Dertig jaar na dato blijft de vraag waar de stad naar toe gaat en voor wie die is. Wat kunnen we leren en doen met de architectuur van de jaren zeventig?

AIR organiseert een symposium over de (onbenutte) kwaliteiten van de Rotterdamse architectuur van de jaren zeventig. Het symposium vormt een onderdeel van een langerlopend publiek- en onderzoeksprogramma, waarvoor AIR Catherine Visser van Daf-Architecten als gastprogrammeur heeft ingeschakeld.

Datum: donderdag 1 juli 2010
Aanvang: 14.00 uur tot 17.30 uur
Locatie: De Machinist, Willem Buytewechstraat 45
Toegang: gratis
Reserveren: reserveren@airfoundation.nl

Lees de blog van Rob 't Hart over de jaren '70